- dördguşə(li)
- sif. Dörd guşəsi (bucağı, tini) olan. Dördguşəli daş.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
mürəbbe’ — ə. 1) dördguşəli, dördkünclü; 2) ədəbiyyatda: hər bəndi dörd misradan ibarət şeir; 3) riyaziyyatda: kvadrat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dördkünc(lü) — sif. Dörd küncü olan, dördbucaqlı, dördguşəli, yaxud dördbucaq şəklində olan. Dördkünc bina. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. Sola və sağa açılan qapıların yanında ləmə kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti